De komst van AZC Elderhoeve is eind vorig jaar op een goede wijze -met een gezamenlijke verklaring in de raad- besproken. Asielzoekers die Nederland binnen komen moeten op een goede manier worden gehuisvest. Daarin heeft én neemt ook Arnhem een verantwoordelijkheid. En dat is goed.

Na het goede voorwerk laat het college van B&W het nu door de vingers glippen. Dat vindt de VVD-fractie erg.

De communicatie met diverse betrokken partijen rondom AZC Elderhoeve laat te wensen over. Er zijn toezeggingen gedaan en verwachtingen gewekt bij omwonenden die niet zijn nagekomen. Ook zijn de verslagen die de gemeente heeft gemaakt van twee ‘schouwen’ bekritiseerd door een aantal betrokken partijen.

Draagvlak en zorgvuldigheid is altijd van belang, maar zeker bij een AZC.

En dan wegen gedane toezeggingen en gewekte verwachtingen zwaar.

Om aan alle -vaak ook tegenstrijdige- berichten een eind te maken heeft de VVD-fractie op 25 april jl. een motie ingediend.

Een motie waarin we het college vragen om met de afzonderlijke partijen in gesprek te gaan op basis van alles wat er de afgelopen tijd gewisseld is. Want op basis van alle mails kun je nu niet wegdraaien. Informatie van het college is de afgelopen periode vaak en overtuigend ter discussie gesteld door direct betrokken partijen.

Het idee achter onze motie was dat de gesprekken misschien nieuwe inzichten opleveren bij het college, maar dat ze in ieder geval goed zijn voor het herstellen van de verhoudingen.

De motie is helaas verworpen; de coalitie stemde tegen.

We hadden onze energie de afgelopen weken liever in de stad gestopt dan in het college, maar soms is het blijkbaar nodig.

Samen met de PvdA hebben we maandag 21 maart wethouder Mink (SP) ter verantwoording geroepen in een interpellatiedebat.
Zonder het dossier inhoudelijk helemaal te bespreken, willen we graag de essentie in deze nieuwsbrief delen.

Aanleiding is dat we in een bestemmingsplan (13 juli 2015) woningbouw mogelijk willen maken. Het gaat om het gebied achter het stadskantoor; ‘Fluvium’. Grenzend aan de geplande woningbouw staat een aantal bedrijven, waaronder een bedrijf dat aan metaalrecycling doet en een bedrijf dat metaal bewerkt.

Niemand wil overlast van geluid of trillingen bij woningen.
Maar de bedrijven staan er al decennia. De woningen zijn er later bij bedacht. Alle reden om in overleg te gaan met deze bedrijven. Het college kiest alleen de juridische weg. De wethouder komt niet verder dan: “het bedrijf weet toch dat we ze niet willen”. En dat moet het bedrijf dan weten door allerlei juridische stampij van de gemeente maar niet op basis van een gesprek. Wethouder Mink is nog nooit bij het bedrijf geweest.
In een motie (juli 2015) maakt de raad heel duidelijk dat er meer mogelijkheden zijn dan procederen. Het college gaat er gewoon mee door. Zo ga je volgens de VVD-fractie niet met bedrijven om.

Ook is de raad aantoonbaar -tot twee keer toe- onvolledig en onjuist geïnformeerd door wethouder Mink. In een recente brief van het College van B&W wordt dat ook door hen geconstateerd. Het college laat het bij die constatering. Ze keuren het niet af; en dat vindt de VVD erg. Een glijdende schaal om -als college- geen afstand te nemen van het feit dat een collega portefeuillehouder de raad onjuist en onvolledig informeert.

En -naast het schokkende feit dat we tot twee keer toe onvolledig en onjuist zijn geïnformeerd- is de vraag: hadden we een ander besluit genomen als we wel de juiste informatie hadden gekregen?
De VVD-fractie denkt dat dat zeker het geval is. Tijdens het raadsdebat van 21 maart jl bleek dat dit voor een ruime meerderheid van de raad geldt.

Kortom: áls de gemeenteraad juist en volledig was geïnformeerd, had de raad een ander besluit genomen.

Zo kunnen wij ons werk niet doen!

Om die reden heeft de VVD samen met de PvdA een motie van wantrouwen ingediend waarin we hebben aangegeven geen vertrouwen meer te hebben in het functioneren van wethouder Mink. De motie is gesteund door de gehele oppositie. De coalitiepartijen ChristenUnie en D66 blafte wel (en hard) maar beten niet. De motie is met 18 stemmen voor en 20 stemmen tegen verworpen.

Vragen ten behoeve van vragenhalfuurtje 29 februari 2016.

De VVD-fractie is er tegen om -zonder rekening te houden met landelijke afspraken over de ‘bed, bad, broodregeling’- uitgeprocedeerde asielzoekers op te vangen. Wij vinden dat uitgeprocedeerde asielzoekers veilig terug kunnen keren naar hun land van herkomst.

Je kan het hebben over de te lange procedures. Maar als aan het eind van de procedure de rechter oordeelt, moeten we dat handhaven. Ook als dat betekent dat mensen terug moeten. Dat is wel zo rechtvaardig ten opzichte van de uitgeprocedeerde asielzoekers die wel terug gaan. En het is gelukkig ook niet ongebruikelijk dat we het oordeel van de rechter volgen.
Voortdurende opvang ontneemt de uitgeprocedeerde asielzoekers de prikkel om te vertrekken. Het geeft ze alleen maar valse hoop.

In de uitzending van Nieuwsuur dd 9 februari 2016 zegt het college van B&W “ja, dat klopt”, dat het niet uitmaakt wat het kabinet besluit over de bed, bad brood-regeling, wij trekken gewoon ons eigen plan.
Uitgeprocedeerd of niet, het maakt het college van B&W blijkbaar niet uit.

1. Klopt het dat het voor het college niet uitmaakt wat het kabinet besluit tav de bed, bad brood-regeling?
2. Wat is volgens het college het verschil tussen uitgeprocedeerde asielzoekers die wel terug gaan naar het land van herkomst en uitgeprocedeerde asielzoekers die in Arnhem blijven?
3. Wanneer het kabinetsakkoord wordt uitgewerkt in een plan om uitgeprocedeerde asielzoekers -via enkele landelijk aangewezen centra- te laten vertrekken, werkt het college daar dan onverkort aan mee?

In 2016 en de jaren daarna zal een toenemend aantal statushouders door gemeenten worden gehuisvest. Ook Arnhem krijgt een groep mensen toegewezen die op een verantwoorde manier gehuisvest zullen worden.

Het College vraagt ons in te stemmen met kaders voor deze huisvesting en begeleiding van statushouders, terwijl nog veel onbekend is over de te huisvesten groep statushouders.
De VVD is hier niet voor en heeft twee moties ingediend om het college meer ruimte te geven voor het invullen van de taakstelling.

Statushouders hebben voorrang, waardoor de wachttijd van reguliere woningzoekers toeneemt. De echte wachttijd voor een sociale huurwoning in Arnhem is 1,5 – 2 jaar. De verhouding tussen reguliere woningzoekers en mensen met een spoedverklaring moet 90% – 10% blijven. Door de extra toestroom van statushouders komt deze verhouding onder druk te staan.

In te Tweede Kamer is reeds besloten dat statushouders in de nabije toekomst géén voorrangsbehandeling krijgen. Deze lijn willen wij graag volgen. We willen de wettelijke voorrang voor statushouders schrappen. Die voorrang zorgt ervoor dat gemeentes niet toekomen aan het denken over alternatieve huisvesting. Bovendien krijgen we het niet meer uitgelegd aan de beginnende onderwijzer of politieagente die ook een woning willen huren. In Den Haag is de wetswijziging hiervoor in de maak. De werkgroep van gemeente en wooncorporaties kan hierop voorsorteren.

Het antwoord van de VVD op de komende huisvestingsprobleem is: sobere huisvesting, alternatief gebruik van gebouwen (leegstaand zorgvastgoed, kloosters, gevangenissen, kantoren), gezamenlijke en onzelfstandige huisvesting. En bovenal: lokaal maatwerk. Een voorrangspositie werkt hierbij averechts.

Meer sociale woningbouw is niet de oplossing. In Arnhem is het aantal sociale huurwoningen al veel groter dan de doelgroep. Dat heeft alles te maken met slecht beprijzen, slechte toewijzing en gebrekkige doorstroming. Dat probleem wordt alleen maar groter als je bijbouwt. Het scheefwonen zal door Rijksbeleid gestaag verminderen maar het zal nog lang duren voordat het uitgebannen is.

We hopen dat de huisvesting van statushouders lukt zonder nieuwbouw. Voor het geval dat dat niet lukt, bieden we het college graag een veiligheidsventiel aan: de mogelijkheid tot bouw van flexibele, tijdelijke woningen. Een probleem voor de middellange termijn los je niet op met lange termijnsoplossingen.

Wij hebben een motie ingediend waarin we de voorrangspositie voor statushouders willen voorkomen. En een motie om statushouders in tijdelijke woningen te huisvesten.

Beide moties kregen in de raadsvergadering van 25 januari geen meerderheid. Linkse partijen schuwen terminologie als “ghettovorming” en “afbraakbeleid van Blok” niet.

We kijken uit naar de resultaten vóór de zomer 2016.